Φέτος συμπληρώνονται 44 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μια λαϊκή, αντικαθεστωτική εξέγερση, η οποία ήρθε να αποτυπώσει στη συλλογική μνήμη τους αγώνες των φοιτητών σε πρώτη φάση και τη σύνδεσή τους μετέπειτα με τα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, για την ανατροπή του αυταρχικού καθεστώτος της Χούντας των συνταγματαρχών. 44 χρονιά μετά και ο αγώνας για την ανατροπή του καθεστώτος παραμένει επίκαιρος.
Σήμερα, ο καπιταλισμός στην πιο ακραία του έκφανση έρχεται να αποτυπώσει τις έντονες κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις του δημιουργώντας τόσο οικονομικούς, όσο και στρατιωτικούς πολέμους δημιουργώντας ρήγματα στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των ισχυρών κρατών, που στην πρώτη ευκαιρία κάνουν επίδειξη δύναμης εισβάλλοντας σε χώρες, προκειμένου να τις θέσουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μεταναστευτίκα κύματα να εισέρχονται σε Ε.Ε. και Τουρκία με το επίπλαστο όνειρο μιας “εκπολιτισμένης”, “ευήμερης” ζωής στις “ανεπτυγμένες” χώρες της Δύσης. Η πραγματικότητα, όμως, έρχεται στον αντίποδα, καθώς οι μετανάστες αντιμετωπίζουν ένα καθεστώς ασφαλειοποίησης, το οποίο συντίθεται από τους κυρίαρχους, τα ΜΜΕ, τους μπάτσους και τον κάθε λογής εθνικόφρονα. Επιπλέον, με την είσοδό τους στις χώρες υποδοχής βιώνουν την έντονη στρατιωτικοποιήση καθώς έρχονται αντιμέτωποι με κλιμάκια της FRONTEX και του NATO για να τους στοιβάξουν μετέπειτα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι εξουσιαστές είτε με αριστερό είτε με δεξιό προσωπείο εξαπολύουν μια γενικευμένη επίθεση φτωχοποίησης και εξαθλίωσης των από τα κάτω χωρίς να διακρίνουν έθνος και φυλή.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οφείλουμε να αντισταθούμε απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου αντλώντας παραδείγματα από παλιότερες κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις. Όπως το 1973, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου που συγκρούστηκαν δύο κόσμοι: ο κόσμος του φασισμού και της άνευ όρων υποταγής στα εγχώρια και διεθνή αστικά εξουσιαστικά συμφέροντα, ενάντια στην αγωνιζόμενη κοινωνία που διεκδικούσε την αποδέσμευση από την αμερικάνικη επιρροή, την ελευθερία και την πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών · έτσι και σήμερα από την μία βρίσκεται ο κόσμος του κεφαλαίου και οι εκφραστές του , που εχθρεύονται τους καταπιεσμένους, και από την άλλη ο κόσμος του αγώνα, που πρέπει να δώσει τις δικές του απαντήσεις συλλογικά και οργανωμένα απέναντι στην γενικευμένη καταπίεση. Αποβλέποντας στο σήμερα, το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πρέπει να συνδεθεί άμεσα με τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις ενάντια σε κάθε μορφή επιβολής και εξουσίας και να αποτελέσει παράδειγμα για τους ακηδεμόνευτους αγώνες μας ενάντια στο κόσμο των αφεντικών και εφαλτήριο για τις μελλοντικές επαναστάσεις.
ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΚΑΛΕΣΜΑ-ΠΟΡΕΙΑ : 17/11, 18:00 , ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΠΦΟΥΣ
Πολιτική Συνέλευση για την Κοινωνική Χειραφέτηση ★