Συνεχίζοντας τη κατρακύλα στο κατήφορο της ξεφτίλας, κυβέρνηση των Συριζα-Ανελ θέλει να απελάσει τον Μοχάμεντ Α. στο φασιστικό κράτος της Τουρκίας ενώ αυτός βρίσκεται στη 33η μέρα απεργίας πείνας.
Το τελευταίο διάστημα απλά έρχεται να επιβεβαιωθεί το εξής: ότι η κρατική αδυναμία και βαρβαρότητα δε πρόκειται να σταματήσει μέχρι να συμπαρασύρει όποιον-α αντιστέκεται με αξιοπρέπεια ενάντια στις καθημερινές συνθήκες θανάτου που βιώνει. Έναν αγώνα αξιοπρέπειας με αίτημα την χορήγηση πολιτικού ασύλου και την ακύρωση της απέλασης που εκκρεμεί εις βάρος του, κάνει εδώ και μέρες ο Αιγύπτιος Μοχάμεντ.Α., που διανύει την 33η μέρα απεργία πείνας.
Ο Μοχάμεντ. Α. αναγκάστηκε να αφήσει τη χώρα του επειδή δεχόταν απειλές για τη ζωή του, γιατί επέλεξε να δημοσιοποιήσει ένα βίντεο με δολοφονίες οπαδών του Μόρσι από το στρατιωτικό καθεστώς. Ερχόμενος στην Ελλάδα έκανε αίτηση πολιτικού ασύλου, η οποία απορρίφθηκε. Αντί για πολιτικό άσυλο βγήκε εις βάρος του οδηγία απέλασης, ενώ μεταφέρθηκε χωρίς λόγο για κάμποσους μήνες στη Γ.Α.Δ. Λέσβου, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει απεργία πείνας στις 13/12. Πριν από λίγες μέρες και αφού η υγεία του επιδεινώθηκε αρκετά, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί πρότειναν τη νοσηλεία του. Οι μπάτσοι τον μετέφεραν πάλι στην αστυνομική διεύθυνση για να του ανακοινώσουν ότι αυτές τις μέρες θα απελαθεί στη Τουρκία. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται και πάλι στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης ”Βοστάνειο”, στην ουσία υπό κράτηση, με τους μπάτσους να πιέζουν να λάβει εξιτήριο για να επισπεύσουν τη διαδικασία απέλασης.
Είναι ολοφάνερη η εκδικητική στάση του κράτους και της συγκυβέρνησης που εντείνει την αντιμεταναστευτική πολιτική καθώς από τη μια επιδεικνύει βλακώδη και επικίνδυνη αδυναμία να αντιμετωπίσει τον προ ολίγων ημερών παγετό στα κέντρα κράτησης μεταναστών/στριών, ενώ από την άλλη φέρεται εκδικητικά σε έναν άνθρωπο ξεριζωμένο από το τόπο του, στάση που υποδηλώνει την αντικοινωνική του φύση. Μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν περάσει και πολλές μέρες από την αιχμαλωσία ενός 6χρονου παιδιού για να ασκηθεί πίεση προς τους επαναστάτες γονείς του. Όλα αυτά είναι μια απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού να παρατείνει το χρόνο της στην εξουσία, συνθλίβοντας παράλληλα τους αδύναμους.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται όμως είναι πως ο αγώνας του Μοχάμεντ Α. είναι μια ύψιστη πράξη διεκδίκησης, γιατί βάζει μπροστά και για όλους εμάς τους από τα κάτω το σώμα του, για να ξανακερδίσει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία που του έκλεψαν.
Να σταματήσουν οι απελάσεις όλων των μεταναστών/στριών.
Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Μοχάμεντ Α.
και άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του.
Νοσηλεία στο νοσοκομείο για όλη τη διάρκεια της απεργίας πείνας.
Πολιτική Συνέλευση για την Κοινωνική Χειραφέτηση ★